10 Kasım 2015 Salı

Yollardaki katliama dur demek ve yol suçlarına hayır demek için hatırlatma zamanı… Karayolu ölümlerini, yaralanmalarını durdurmak için harekete geçin! 15 Kasım 2015 Dünya Trafik Mağdurlarını Anma Günü


Her yıl kasım ayının 3. Pazarı Trafik Mağdurlarını Anma Günü.  15 Kasım 2015 Pazar günü farklı ülkelerde, farklı şehirlerde, ortak duygularla, yollarda hayatını kaybeden, yaralanan, sakat kalan milyonlarca insanımızı sevgi, saygı ile anmak ve trafik mağdurlarının yaşadıkları sorunlara dikkat çekmek için bir araya geliyoruz. Bu yıl, Dünya Trafik Mağdurları Anma Gününün, 20., Birleşmiş Milletler tarafından tanınmasının da 10. Yıldönümü, her yıl olduğu gibi; dünya genelinde liderler, karar vericiler, Sivil Toplum Kuruluşları ve mağdurlar düşüncelerini aktaracak, sorunlarını paylaşacak, çözüm önerilerini sunacak ama bu kadar büyük bir problem için tek bir gün anma yetmeyecek. Dünya Sağlık Örgütü'nün raporlarına göre dünyada her yıl 1 milyon 250 binin üzerinde insan trafik çarpışması sonucu hayatını kaybediyor .
15-19 yaş grubu gençlerin ölüm nedenleri arasında trafik çarpışmaları 1. Sırada yer alıyor.
10-14 ve 20-24 yaş grupları ölüm nedenleri arasında ise  2. Sırada yer alıyor.
Trafik çarpışmaları tüm dünya ülkelerinin ortak sorunu. Karayolu, ölümleri ve yaralanmaları, aynı terör, salgın hastalıklarla mücadele gibi  dünyanın en büyük halk sağlığı sorunlarından birisi.  Trafik çarpışmalarının büyük bir kısmı önlenebilir, öngörülebilir olaylardır. Trafik Çarpışmaları ile mücadele, karayolu ölüm ve yaralanmalarının azalması için acil önlemlerin alınması, sadece bir günlük anma ile değil, her gün bu konuda devlet tarafından iyileştirmeler yapılarak, ölüm ve yaralanmaların azaltılmasıyla mümkün olabilir. Umudumuz, yol tehlikelerinin;  karayolu ölüm ve yaralanmalarının azaltılarak, önlenebilir ve öngörülebilir trafik çarpışmalarının azalarak,  gelecekte daha az yol kurbanlarının olmasıdır.

İlk kayıtlı trafik çarpışması, 1896 yılında  Bridget Driscoll isimli bir İngiliz bayanın Londra’da bir arabanın çarpması sonucu hayatını kaybetmesi ve soruşturmayı yürüten savcının “ böyle bir şeyin bir daha asla olmasını istemiyoruz” sözünü ile tarihe geçmiş.  113 yıl sonra ise yılda 1.250 milyon kişi yollarda hayatını kaybediyor ve her kayıp yanında, bir kişi de kalıcı sakatlıklarla hayatını sürdürmek zorunda kalıyor. Trafik çarpışmaları dünyanın her tarafında olduğu gibi bizim ülkemizde de pek çok ailenin hayatını karartmaya hızla devam ediyor. Teknolojinin yükselmesi ile yol kurbanlarının sayı da artıyor. Çarpışmaların azaltılması için harcanan çabalara rağmen küresel yol ölümleri hızla artmaya devam ediyor. Yol ölüm ve yaralanmaları, ani, şiddetli, travmatik olaylardır, etkisi genellikle kalıcı ve  hayat boyu yaşanan mağduriyetlerdir.

Dünya Trafik Mağdurlarını Anma Günü
Dünya Trafik Mağdurları (WDR) Anma Günü, her kıtadan çeşitli ülkelerin, giderek artan katılımıyla her yıl Kasım ayının üçüncü Pazar günü yapılmaktadır. Bu gün(WDR), trafik çarpışmaları sonucu yaşamını kaybeden ya da yaralanan milyonlarca mağdur ve ailelerini anmaya ve ölüm ve yaralanmadan kaynaklanan travmalar sonrasında onlara destek olan acil servis ve güvenlik ekiplerini, sağlık uzmanlarını onurlandırmaya adanmıştır. 1995’ten bu yana, Avrupa Trafik Mağdurları Federasyonu, FEVR çatısı altından buluşan Trafik Mağdurları için çalışan sivil toplum kuruluşları bu özel günü ( 1993 yılında İngiltere RoadPeace tarafından başlatılmıştı), trafik mağdurlarını anmak, toplum ve kamuoyu bilinci oluşturmak için yıllık bir anma günü haline getirmişlerdir. Öncelikle Avrupa Anma Günü olarak başlayan bu özel gün daha sonra Güney Afrika, Arjantin ve İsrail’den Sivil Toplum Kuruluşlarının da katılmasıyla Dünya Anma Günü adını almıştır. 26 Ekim 2005 tarihinden itibaren Dünya Sağlık Örgütünün desteği ile BM tarafından Trafik Mağdurlarını Anma Gününü tanındı ve dünya genelinde katılım sağlandı. Türkiye  2007 yılından itibaren Trafik Mağdurlarını Anma Gününü  resmi olarak tanıdı. Her yıl Kasım ayının 3. Pazarı, tüm dünyada Trafik Mağdurlarını  Anma  Günüdür.  Dünyanın her yerinde, yollarda hayatını kaybeden ve yaralanan milyonlarca insanımızı sevgi ve saygı ile anmak için bir araya geliyoruz.
 “Bir ülkenin trafik çarpışmalarına  ve yaralanmalarına gösterdiği önem yol güvenliğine verdiği önemi de gösterir.”
Dünya Trafik Mağdurlarını Anma Günü’ne neden ihtiyaç var?
Trafik çarpışması sonucu ölümler ve yaralanmalar ani, şiddetli ve travmatik olaylar olarak bireyler üzerinde ömür boyu etkisini sürdürebilecek, çoğunlukla kalıcı olan etkiler bırakır. Her yıl, dünyanın her köşesinde gerçekleşen yeni çarpışmalarda yaşamını yitiren ya da sakatlanan milyonlarca trafik mağduru ve yakını , yıllardır acı çekmekte olan bu topluluğa eklenmektedir.
Milyonlarca kişinin yaşamakta olduğu bu büyük acı ve kederin yükü çok büyüktür çünkü trafik mağdurlarının büyük çoğunluğu gençtir ve ne yazık ki birçok çarpışma önlenebilir niteliktedir; ayrıca trafik kazalarından kaynaklanan ölüm ve yaralanma olaylarında mağdurlara ve ailelerine verilen yanıtlar ve kazaya karşı uygulanan kararlar genellikle empatiden uzaktır, eksiktir ve kaza sonrasında oluşan yaşam/yaşam kalitesi kaybı karşısında oldukça yetersizdir.
Bu özel Anma Günü, trafik mağdurlarının büyük ihtiyaç duyduğu bir konuda; yaşadıkları kayıp ve acıların kamuda tanınmasını ve kamu desteğinin sağlamasını amaçlamaktadır.
Dünya Trafik Mağdurlarını Anma Günü, çarpışma nedeniyle gerçekleşen ölüm ve yaralanmaları engellemek /durdurmak için çalışan tüm kamu/devlet ve özel sektör görevlileri için de önemli bir araç haline gelmiştir. Çünkü trafik çarpışmalarının giderek artan sayısıyla oluşan tehlikenin boyutuna dikkat çekip, çarpışma nedenli ölüm ve yaralanmaların insan yaşamına büyük etkisini göstererek, bu katliamın bir an önce önlenmesi için duyulan acil ihtiyacı ifade etme olanağı tanımaktadır.
Dünya Sağlık Örgütü ve BM’nin global tanıtım desteği
2003 yılında Dünya Sağlık Örgütü,Trafik Mağdurlarının haklarını savunan Sivil Toplum Kuruluşlarının biraraya geldiği bir toplantıya ev sahipliği yaptı ve Dünya Anma Günü’nün Birleşmiş Milletler tarafından tanınması konusu görüşüldü. DSÖ ‘nün devam eden desteği ve 2004 yılında Birleşmiş Milletler Genel Kongresi’nde dünya çapındaki trafik kazalarının bilançosu vurgulamak amacıyla global bir günün belirlenmesi teklifi, 26 Ekim 2005’te BM Genel Kongresi’nde alınan BM Kararı 60/5 “ Trafik mağdurları ve ailelerinin özel şekilde tanınması” ile Dünya Günü olarak özel bir anma gününün belirlenmesini sağladı. Üye ülkeler ve uluslararası toplumun bugünü tanıması teşvik edildi.


28 Eylül 2015 Pazartesi

Sadece Bayram Günlerine Özel Önlemler ile Yollardaki Kayıplar Azalır mı?

Bir bayramı daha geride bıraktık. Yollar yine bildiğimiz gibi can aldı, manşetler yine” bilanço ağır oldu” diye çıktı. Aynı şeyleri tekrar edip, farklı sonuçlar bekledik, denetimi sadece bayramlık yaptık, kurallara uymadık, her zaman ki gibi “bana bir şey olmaz” dedik ve bir çeşit bilinç körlüğü yaşadık. “9 günlük bayram tatilindeki trafik kazalarında 134 kişi öldü, 816 kişi yaralandı.” www.ntv.com.tr. Kayıp ve yaralı sayıları sadece basına yansıyan çarpışma haberlerinden ve 27 Eylül 2015 saat 17.00e kadar olan çarpışmalar.
Son iki yılın bayramlarına baktığımızda ise gördüğümüz tablo çok da farklı değil.
2014 Ramazan Bayramı 4 Gün toplam 92 kayıp, 657 yaralı. 29 Temmuz 2014 Milliyet
2015 Ramazan Bayramı 4 Gün toplam 64 kayıp, 312 yaralı. 18.7.2015 Milliyet
2014 Kurban Bayramı 4 Gün toplam 58 kayıp, 295 yaralı.8 Ekim 2014  ww.aljazeera.com.tr
2015 Kurban Bayramı 9 Gün toplam 134 kayıp, 816 yaralı. 27.9.2015 www.ntv.com

Bayramlık önlemlerimizi alıyoruz, denetimler artıyor, uyarılar yapılıyor, trafik polisleri yollarda görev yapıyor ama biz sadece bayramlarda değil,  her gün yollarda ölüyoruz. Resmi olmayan rakamlara göre hala yılda 8.000-10.000 insanımızı yollarda kaybediyoruz. Yol kayıp ve yaralanmalarının neden olduğu bu büyük sorunu, her zaman tozu halının altına süpürür gibi, süpürüyoruz ve öteliyoruz.  Binlerce insanımızın yollarda yok oluşunu izliyoruz, arkasından genellikle kader diyoruz ve ne yazık ki yapılan her çalışmayı, tamamlanmadan bir proje dosyası olarak raflara kaldırıyoruz. Yıllar önce bir trafik yasası hazırlandı ve 2008 yılından beri Meclis’te bekliyor. Torba yasadan yasalar çıktı ama yönetmelikler ve uygulamalar çıkmadı. Günü kurtaracak çözümlerle karayolu ölüm ve yaralanmalarını azaltmaya çalışıyoruz. 2009 yılında Moskova’da 10 yıllık Eylem Planını imzalamış bir ülke olarak sorumluluklarımızı yerine getirmiyoruz. Denetimi sürekli yapmazsak, toplumun her kesiminde karayolu ölüm ve yaralanmaları ile ilgili bir farkındalık oluşturmazsak ve, bu büyük sorunu bir devlet politikası olarak çözümlemezsek her yıl aynı manşetleri atarız, her yıl binlerce yeni trafik mağdurunu aramızda görürüz. Açılışlara, ,temel atma törenlerine ayırdığımız zamanın ve bütçenin  sadece dörtte birini  karayolu ölüm ve yaralanmalarını azaltmak için ayırabilseydik, bu kadar kabarık rakamlarla karşılaşır mıydık?  
Bir de madalyonun diğer yüzü var, trafikte meydana gelen ölüm ve yaralanmalar sadece bir rakam ya da istatistik değildir. Trafik mağdurlarının hepsi gerçek insanlar ve yaşananlar gerçek aile trajedileri. Trafik çarpışması sonucu bir yaşamın kaybının ardından, geride kalanların da kayıpları çok fazladır.   Ailesi, arkadaşları, okulu, işi, sosyal çevresi ve ülkesi de onu kaybetmiş olur. Çarpışma ardından gelen sorunlar, yaşanan sıkıntılar ve hak alma çabaları yıllarca sürmekte, yaşanan kaybın yanında yeni mağduriyetler de ortaya çıkartmaktadır.
Biz trafik kazası demiyoruz çünkü “kaza” kelimesi baştan affetmeyi öngörüyor. Oysa yaşananların hepsi dikkatsizlik ve sorumsuzluk nedeniyle meydana geliyor yani “öngörülebilir”. Güvenli yollar ve araçlar yapmazsanız yol güvenliğini sağlamazsınız; kırmızı ışıkta geçerseniz, bir çarpışmaya neden olursunuz, hızınızı kontrol edemeyecek şekilde artırırsanız, istenmeyecek sonuçları ortaya çıkarırsınız ve birine çarpıp kaçarsanız “bir insanın yaşam hakkını elinden alırsınız”. O zaman neden hala “kaza” diyoruz!

20 Temmuz 2015 Pazartesi

Çiçekçi Mehmet Emin Kaya

Çiçekçi Mehmet Emin Kaya 11 Temmuz 2015 tarihinde saat 3.30 da, muhtemelen alkollü, sorumsuz ve güya bir hukuk öğrencisi tarafından öldürüldü. Buna kimse kaza diyemez, çünkü arabayı orada bırakıp, elini kolunu sallaya sallaya kaçtı ve işin komiğin hala yakalanmadı. Babası açıklamış, psikolojik tedavi görüyormuş, bitince kendi eliyle teslim edecekmiş, ey katilin babası senin oğlunun psikolojisi bozulmuş ama Mehmet’in hayatı bitmiş ve Mehmet’in hayatını senin oğlun almış. Belki istemeden almış ama o arabadan çıkıp gitmesiyle, Mehmet’i orada bir başına bırakmasıyla, silahla vurması arasında bir fark kalmamış.
Suat’tan bir köşe önce olmuş çarpışma, Feride geçidinde, Suat da Mark’s&Spencer önünde, Mehmet 34 yaşındaymış,  Suat 35, Mehmet’e  3.30’da çarpmış, Suat’a 3.43…
Mardin’liymiş aslen Mehmet, ailesi İzmir’e taşınmış.  15 yıl, Barış Büfenin karşısındaki çiçekçide çalışmış, Ziraat bankasının önündeki,  çok iyi bir çocuktu diyor tanıyanlar. Evlenmek için ayrılmış, evlenmemiş ve 2 yıl önce Feride Geçidinin orada kendi tezgahını açmış. Ailesi çiçekçileri gezmiş, kimseye borcu var mıydı diye, alacağı çıkmış Mehmet’in, toplanan para ile hayır yapacakmış ailesi. Anlaşmak için haber göndermiş katilin babası, Mehmet’in ailesi olmaz demiş, anlatıyorlar, yeraltındanmış babası, korkutuyormuş ama Mehmet’in ailesinde öğretmenler, avukatlar var, hapse girmesini istiyorlar  diye…
Bu basit bir trafik çarpışması davası değil, en iyi olasılıkla bilinçli olarak bir insanın yaşamına kast etmek. Ağır cezada yargılanması gerek. Teslim olduğu anda hapise girmesi gerek. Mehmet’in ailesinin araca tedbir koydurması ve inceleme istemesi gerek. Alkol 3 günde vücuttan temizlenir ama uyuşturucu 3 ay kıl kökü testi ile tespit edilebilir, mutlaka kıl kökü testi istenmesi gerek.  Giden gitti, kalanı kurtaralım mantığının işlememesi gerek bu davada. Yapanın da ceza aldığı bir sonuç olmalı artık yargıda. Baba oğlunu koruyor ya da koruduğunu sanıyor ama bu arada başka insanları tehdit ve korkutma yolu ile baskı yapmaya çalışıyor, oysa bu ülkede bir devlet varsa, adalet denilen bir sistem varsa, kimsenin hakkı zorbalıkla alınmaz, alınmaması gerek.

Ben bu filmin benzerini 9 yıl önce yaşadım, o zaman ağır cezada dava görülsün diye 3 kez üst mahkemeye başvurmuş ve sonunda kabul ettirmiştim ama ihmal sonucu kasten adam öldürmekle açılan dava sonunda 2.6 yıl ceza ile bitmişti. Haklıyken haksız duruma düşerek ve yargı ile ilgili tüm  iyi düşüncelerim yok olarak bitti benim davam. Manevi tazminat hala açık  ve dosya kapanmasın diye , hala uğraşıyorum. Bir gün mutlaka bu ülkede de çarpıp kaçmak 2. Derece cinayet olarak yargılanacak ve Mehmet’in davasında da yasada yer alan ve olması gereken karar uygulanacak.

14 Temmuz 2015 Salı

Trafik çarpışmaları için tutulan istatistiklerde, yollarda hayatını kaybetmeyen ve yaralanmayanların sayısını öğreneceğiz

Bir bayram daha geldi, tatil başlamadan yollar can almaya başladı. Bayrama 2 gün kala, 14 Temmuz 2015 basına yansıyan trafik çarpışmalarında, yollarda hayatını kaybedenlerin sayısı 32,  yaralı sayısı ise  164.  Yakın bir zamanda,  trafik çarpışmaları için tutulan istatistiklerde,  yollarda hayatını kaybetmeyen ve yaralanmayanların sayısını öğreneceğiz. Her gün yollarda ölüyoruz ve yaralanıyoruz, her gün çarpışma haberlerini okuyoruz ve her gün bu kadar ölümlerin,  yaralanmaların ardından kafamızı yine kuma sokup, görmeden, önlemeden, sonrasında destek vermeden, ödül gibi cezalar veren bir yargı sistemi içinde yaşayıp gidiyoruz.    
TUİK ve Emniyet Genel Müdürlüğünün istatistiklerine göre,  trafik çarpışmalarının   % 88’nin sürücü kusurlarından kaynaklandığını göstermektedir.  Bir anlık dikkatsizlik ve kural tanımazlık, binlerce insanın hayatının yok olmasına neden oluyor.
14 Temmuz 2015 Maltepe sahil yolunda kırmızı ışıkta bekleyen bir motosiklet sürücüsü olay yerinde hayatını kaybetti. Neden aşırı hız nedeniyle direksiyon hakimiyetini kaybedip, karşı yöne geçen bir araç. Siz hiç kırmızı ışıkta beklerken, karşı yönden bir araç benim üzerime düşecek ve ben hayatımı kaybederim diye düşünür müsünüz? Fakat aşırı hız nedeni ile direksiyon hakimiyetini kaybedeceğinizi her zaman düşünürsünüz, bu bir kaza mıdır o zaman?
11 Temmuz 2015, yer Bağdat Caddesi, saat 3.30, aşırı hızlı olduğu  söylenen bir araç direksiyon hakimiyetini kaybedip, çiçekçinin hayatını kaybetmesine neden oldu ve aracı bırakıp kaçtı. Araç belli, plaka belli, her taraf güvenlik kamerası dolu ve sürücü hala yakalanamadı. Çarpışma olana kadar belki bu sonucu istemedi sürücü ama olay anında kendini kurtarmak için kaçtı, o zaman  planlanmış bir cinayetten bir farkı var mıdır bu olayın?
11 Temmuz 2015, yer Bağdat Caddesi,  makas atarak ilerlediği söylenen bir araç kaldırımda yürüyen 3 gence çarptı, 18 yaşındaki Hasan Hüseyin Koşum feci bir şekilde hayatını kaybetti,  19 yaşındaki  Nurettin Gümüş  ve 18 yaşındaki  Selami Yüksel yaralandı. Sürücü sağ ön lastiği patladığı için tutuklanmadı, acaba sürücünün hızı kontrol edilebilir olsaydı 1 kayıp ve 2 yaralı olur muydu?
1 haziran 2015 tarihinde zorunlu trafik sigortası değişti, araçlar kolaylık sağlayan değişiklikler yapılmış. Yedek parça kullanımı, aracın değer kaybı gibi bir tenekeye gelebilecek zararlar teminat altına alınmış ama insanların gördüğü zararlar teminat dışında bırakılmış. Sağlık giderleri SGK ya devredilmiş, tek taraflı çarpışmalarda tazminat hakkı yok edilmiş, tazminat hesaplamasında asgari ücret baz alınmış. Trafik kanunumuzda yer almayan yaya ve insan faktörü, zorunlu trafik sigortasının da dışında bırakılmış.
Bayram geliyor, yollar kalabalık, her tarafta ayrı bir çarpışma var. Hepimiz biliyoruz,
Hız bizi değil, biz hızımızı kontrol etmeliyiz.
Emniyet kemeri mutlaka kullanmamız gerek.
Trafik işaretlerine uymamız gerek.
Gerekli takip mesafesini korumamız gerek.
2 saatte bir 15 dakikalık molalar vererek yola devam etmemiz gerek.
Uykulu ve yorgun yola çıkmamak gerek.
Yolda traktörlere, ağır vasıtalara , yol çalışmaları ve mıcırlı yola dikkat etmek, ağır yemek yememek, dikkati düşürecek ilaç kullanmamak gerek.
Alkollü araç kullanmayı artık söylememek bile gerekir çünkü %40 artan bir risk olduğunu biliyoruz. Tüm bu önlemleri biliyoruz ama uygulamıyoruz.
Bana bir şey olmaz demeden araç kullandığımız, kayıpların ve yaralanmaların olmadığı iyi bir bayram olsun.
Suat Ayöz Trafik Mağdurları Derneği




6 Temmuz 2015 Pazartesi

Günlük ve mevsimlik olarak, biz her gün yollarda ölüyoruz ve sadece istatistiklere giriyoruz.

Bu gün sabah 05.30’da  Manisa'nın Gölmarmara ilçesinde, kasasında tarım işçileri taşıyan kamyonet, süt tankeri ile çarpıştı. Şerit ihlali yaptığı söylenen tanker ile çarpışan  kamyonette bulunan 13’ü kadın 15 kişi hayatını kaybetti, 2 kişi de yaralandı. Belediye Başkanı ilk açıklamasında, "Bu yol dar ve problemlidir. Yıllardır sıkıntı yaşıyoruz ve inşaat halen devam ediyor. Yılan hikayesine döndü bu iş. Devlet büyüklerinden bir an önce bu inşaatın bitirilmesini istiyoruz. 1 yıl içinde 10-15 kaza oldu ve 20'nin üzerinde kayıp var. Bu yol ölüm yolu olmuştur..." demiş. (www.haberler.com) Duble yollarımızla övündüğümüz memleketimizde yollar her gün can almaya devam ediyor. 2015 Haziran ayında basına yansıyan ve bizim gördüğümüz çarpışma haberlerinin derlemesinden çıkan sonuç, 262 kişi yollarda hayatını kaybetmiş, 1.542 kişi yaralanmış. Günlük ve mevsimlik olarak, biz her gün yollarda ölüyoruz ve sadece istatistiklere giriyoruz.  Oysa denetimler, yönetmeliklerde yazdığı şeklinde yapılmış olsaydı, belki ölmezdik bu kadar çok yollarda.   
2010 yılında Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Geçici Tarım İşçileri için  bir eylem planı hazırlamış.  Ulaşım ile ilgili hazırladıkları hedeflerini ve faaliyetlerini belirlemiş. 1. Hedef olarak, mevsimlik gezici tarım işçilerinin ulaşımlarının ucuzlatılmasını belirlemiş. Bunun için Demiryollarından yararlanılması, seferlerin artması, bekleme alanlarının yaratılmasını da faaliyetleri olarak yayınlamış. Gezici tarım işçilerinin yol güvenliklerinin artırılmasını da 2. Hedef olarak belirlemiş. Faaliyetleri kısmına da tarım işçilerini taşıyacak araçlarla ilgili düzenlemelerin yapılacağı,  denetimlerinin yapılacağı,  uygun olmayan yollardan yolculuk yapmalarının engelleneceği ve gereksinim halinde kamuya ait tesislerde geçici konaklama yaptırılacağı yer almış. (http://www.csgb.gov.tr/csgbPortal/ShowProperty/WLP%20Repository/csgb/slogan/dosyalar/dokuman4)  Aradan geçmiş 5 yıl, Demiryolları aktif hale geleceğine atıl hale gelmiş, araçlarla ilgili düzenlemeler ve denetimler ise bir proje olarak dosyalarda kalmış. 2014 bir rapor hazırlanmış ve Meclis’e sunulmuş.  METİP’e (Mevsimlik Gezici Tarım İşçilerinin Çalışma ve Sosyal Hayatlarının İyileştirilmesi Projesi) ödenek de aktarılmadığına dikkat çekilmiş,  Meclis raporunda, “Oluşturulan yapının bir proje olarak kurgulanması ve ödeneği aktaran kurumun ödeneği kullanan kurumu denetleyemediğinden tahsis edilen ödeneklerin etkin ve verimli kullanılması da sağlanamamıştır” denilmiş. (http://zete.com/tbmmden-mevsimlik-iscilerle-ilgili-carpici-rapor-metip-projesi-etkin-calistirilmadi/)  Birkaç gün medya ve karar vericiler bu konu ile ilgili açıklamalar yapar, medya kuruluşları dosyalar hazırlayıp yayınlar, sonra istatistiklerin, proje dosyalarının arasına koyarlar ve biz yine devam ederiz yollarda ölmeye.

Her çarpışma sonrası, kayıp ve yaralanmanın ardından bir de yargı, sigorta, rehabilitasyon süreci başlar. 15 insanın yaşamını kaybetmesi, 2 insanın da yaralanması ülkemiz gündeminden hemen kalkar. Birkaç günlük denetim ve önlemler kısmi olarak belki devam eder ama bu çarpışma ile istatistiklere giren trafik mağdurları uzun ve yıpratıcı bir sürece girer. 1 Haziran 2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni Zorunlu Trafik Sigortası ile artık tüm tedavi masrafları SGK tarafından karşılanacak ve trafik sigortasının hiçbir yükümlülüğü olmayacaktır. 2 yaralının uzun süreli tedavisi olacak ve bakıma gereksinimi olacak ise bununla ilgili hiçbir destek almayacaktır sigortadan. Kamyonetin eğer taşıma sigortası yoksa vefat tazminatları için de uzun yıllar sürecek dava süreci ile karşılaşacaklardır. Kamyonet sürücüsüne açacakları manevi tazminatı davasından sonuç çıksa bile, sürücünün üzerinde malı mülkü yoksa bu bedel de alınamadan yok olacaktır. Bizim kanunlarımızda manevi tazminatlar ödenmediği takdirde, zaman aşımı sonunda dosya ile birlikte kapanıyor ve dosyayı açık bırakmak için sürekli icra işlemi yaptırsalar bile, sanıklar üzerlerine mal almayıp, banka kullanmadan hayatlarını geçirebiliyor çünkü ödemeleri gereken parayı ödemedikleri zaman kanunda hiçbir yaptırım yok. İşte tüm bu nedenlerle, biz trafik kazası demiyoruz çünkü “kaza” kelimesi baştan affetmeyi öngörüyor. Oysa yaşananların hepsi dikkatsizlik ve sorumsuzluk nedeni ile meydana geliyor. Kamyonetin ayakta bu kadar insanı taşıyamayacağı baştan öngörülebiliyor,  o zaman neden hala “kaza” diyoruz.

15 Haziran 2015 Pazartesi

Fevr Başkanı Jeannot MERSCH'in Avrupa Birliği Komisyonuna Gönderdiği Mektup

9 Haziran 2015
Sayın Başkan Juncker,

Komisyonun  bu hafta  içinde açıklanması beklenen Avrupa Birliği çapındaki ciddi trafik çarpışmalarını  azaltmaya yönelik planları geri çekmesi konusundaki endişemizi dile getirmek için yazıyoruz.

Uzun süredir planlanan bu girişim, 24 Mart 2015 tarihli  Komisyon basın bülteninde teyit edilmiş ve üye devletler  ve Avrupa Parlementosu tarafından da  desteklenmişti. Ulaştırma bakanlarının hazirandaki toplantılarında bir açıklama yapmaları bekleniyordu,  fakat güvenilir kaynaklardan aldığımız bilgilere göre bu planlar durdu.  Avrupa Komisyonunun 'büyük işlerde büyük adımlar atmak konusunda' ciddi olduğunu söylemiştiniz. Geçen yıl,  trafik çarpışmaları sonucu ağır yaralanan 200.000 insanımız, hayatları kararmış bir halde tek başlarına büyük bir mücadele veriyor.  Bu kararın zamanlaması ise bize göre yersiz ve ETSC'nin yapmış olduğu analizlere göre,  ciddi trafik çarpışmalarının oranı,  geçen yıla göre  %3 oranında arttı. Üstelik, son yıllarda yaralanmalarda azalma olmasına rağmen ölüm sayılarında böyle bir azalma söz konusu değil.   Ayrıca, ortada acil hareket etmeyi gerektirecek ciddi bir ekonomik tablo var.  ETSC'nin yaptığı tahminlere göre,  2010 yılında  kayıt altına alınan ağır yaralanmalar önlenebilseydi, bunun topluma geri dönüşü, 2010 yılı niçin 50 Milyar USD olacaktı.  Trafik çarpışmalarında meydana gelen ölümleri azaltmanın etkisinin,   yol güvenliği hedeflerinin ilerlemesi üzerindeki  rolü etkili olarak biliniyor, OECD ve  bilim adamları tarafından da onaylanıyor.

AB'nin trafik çarpışmaları  konusundaki  hedefleri , İspanya, Portekiz, Litvanya, Letonya, Slovenya ve Estonya'daki bu oranların çarpıcı düşüşlerinin en önemli nedenlerinden  biriydi ve 2001'den itibaren,  bu ülkelerin hepsinde, karayolu  ölümlerini  %60'tan daha fazla bir oranla azalttı.  Çok  yavaş olan bu düşüş oranı, hatta ağır yaralanmaların sayısındaki artış oranı mutlaka durdurulmalı ya da sabit bir düşüşe dönüştürülmelidir.  Avrupa Yol Güvenliği hedefi,  basit, kolay uygulanabilir, ekonomik olarak yük getirmeyen, ödün vermeden sürdürülen ve gerekli bir adımdır.

Avrupa Birliği’nin  araç güvenlik standartları gibi yol güvenliğiyle ilgili önemli sorumluluklarının olduğu alanlar için, nicel bir yol hasar hedefinin uyandırıcı etkisi olacaktır. Avrupa Birliği hedefi,  aynı zamanda karayolu ölümlerini önlemede,  üye devletler arasında bir yarışa ve bilgi alış-verişine sebep olacaktır.  Bu ciddi  hedefin  gelecek haftalarda önerilmesi konusunda bize güvence vermenizi istiyoruz. Milyonlarca trafik mağdurunun yaşam kalitesi tehlikede.


5 Mayıs 2015 Salı

Karayolu güvenlik haftasında çocukların sesini duyun ve çocukların hayatını koruyun...



Osmanlı zamanında “Seyrüsefer” yani geliş-gidiş olarak kullanılan trafik sözcüğü ilk olarak, 18 Mayıs 1953 gün ve 8411 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6085 sayılı Karayolları Trafik Kanunu (KTK) ile ülkemiz tarafından kabul edilmiştir. Karayolları Trafik Kanuna göre trafik, ”yayaların, hayvanların ve araçların karayolları üzerindeki hal ve hareketleridir” (Karayolları Trafik Kanunu, 1983).Trafik güvenliği ise, karayolu üzerinde seyir halinde bulunan hareketin, yani trafiğin güvenli bir şekilde (ölüm, yaralanma ve maddi hasar oluşmadan) seyretmesinin ilgili tüm paydaşlarca sağlanmasıdır. Karayolu Güvenliği haftası 2-9 Mayıs tarihleri arasında tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de kutlanmaya başladı, yerel olarak pek çok toplantı ve mesaj yayınlanmasına rağmen, seçime giden ülkemizde siyasilerden ya da karar vericilerden henüz bir mesaj görmedim. Seçim bildirgelerinde de yol güvenliği ya da karayolu ölüm ve yaralanmalarını engellemeye yönelik hiçbir projeye rastlamadım. Bu da demek oluyor ki, yine kader diyerek, binlerce insanımızı yollarda kaybedeceğiz ya da yaralanmalarına, sakat kalmalarına tanıklık edeceğiz.  
Dünya Sağlık Örgütü'nün raporlarına göre dünyada her yıl 1 milyon 250 binin üzerinde insan trafik çarpışması sonucu hayatını kaybediyor.  15-19 yaş grubu gençlerin ölüm nedenleri arasında trafik çarpışmaları 1. Sırada, 10-14 ve 20-24 yaş grupları ise 2'nci sırada yer alıyor. 2015 yılı için BM Genel Sekreteri Ban Ki-moon bir açıklama yaptı ve “Çocukların hayatını koruyun” dedi. http://www.savekidslives2015.org/  Ban Ki-moon açıklamasında, Neden dünya genelinde binlerce yollarda hayatını kaybetti ve yaralandı; sakat kaldı  diye sordu ve dünya çocuklarının deklarasyonunu yayınladı.
Dünya genelinde her 3 dakikada bir, bir çocuk hayatını yollarda kaybediyor.  
Biz dünya çocuklarıyız. Gelecekte bizim de sözümüz var ama biz şu an dünya üzerindeki tüm liderlere seslenmek istiyoruz. Tüm dünya liderlerinin bir eylem planı yaparak “çocukların hayatını korumasını istiyoruz!
Tüm dünya çocukları güvenli yollarda seyahat etsin, çünkü güvenli bir yolculuk hepimizin hakkı!
Çocukların yürümesine izin veren güvenli yapılmasını istiyoruz. Okulumuza güvenli bir şekilde gidip gelmek istiyoruz.
Biz dünya çocukları güveli bir şekilde bisikletlerimizi  kullanacağımız bisiklet yolları  istiyoruz.
Ayrıca bizim yürüyeceğimiz yollarda trafiğin yavaşlamasını istiyoruz. Güvenliğimizi kontrol altına almış yaya geçitleri istiyoruz.
Yollarda ölüm ya da yaralanma korkumuz olmadan seyahat etmek istiyoruz.
Bizi taşıyan tüm araçlar için çağrımız, her yerde ve her zaman arabalar ve otobüslerde emniyet kemerinin kullanılmasını istiyoruz.
Çocuklar ne zaman yetişkinlerle birlikte motosiklet ya da scootera binerse korum için kask takmalarını istiyoruz. Çünkü biz biliyoruz ki, emniyet kemeri ve kask hayatımızı kurtarır.
Alkollü araç kullanmak ve hız tehlikelidir. Çocukların hayatını korumak için alkollü araç kullanmanın engellenmesini ve hızın yavaşlatılmasını istiyoruz. Bu konuda polis bizi daha fazla korumalı ve trafik kurallarının uygulanması ile ilgili denetimlerini daha yoğun yapmalıdır.
Biz okulumuza ya da oynamak için parklara gidiyoruz. Biz giderken yollarda güvenliğimiz olmalıdır. Kanunlar ve kurallar her toplum ortak sesi olmalıdır. Tüm dünya liderlerinin en önemli görevi “çocukların hayatını korumak olmalıdır. Tüm dünya liderlerine tekrar sesleniyoruz, nerede olursanız olun, bizim istediğimiz, yaşadığımız yerde güvenli yolların olmasıdır. Arkadaşlarımız, ailelerimiz ve kendimiz için Güvenli yolları istiyoruz.
Geleceğiniz ve bizim geleceğimiz için, bizlere iyi bir örnek olmak için şimdi güvenli yolları sağlayın ve çocukların hayatını koruyun! Lütfen bizi dinleyin ve harekete geçin…

Suat Ayöz Trafik Mağdurları Derneği olarak, biz de liderlere seslenmek istiyoruz “çocukların hayatını koruyun” ve güvenli yollar her yerde, her zaman, hepimizin hakkı! Bir kez daha anımsatmak istiyoruz, güvenli yollarda öncelik;  araçların değil önce insanların hakkı… 

23 Şubat 2015 Pazartesi

Biz yollarda fazla ölüp, toplu yaralanıyoruz ama yine olmasın diye hiçbir önlem almıyoruz.

Sadece 20-23 Şubat 2015 tarihleri arası ve 23 Şubat 2015 saat 17.45’e kadar, basına yansıyan trafik çarpışması haberleri sonucu 31 kişi hayatını kaybetmiş, 181 kişi de yaralanmış… Biz yollarda ölüyoruz, yaralanıyoruz ve sakat kalıyoruz ama bir türlü karar verenler bir araya gelip de bu konu da karar veremiyorlar ve biz yine ölmeye devam ediyoruz. 
Gündem çok yoğun, ülkem çıldırmış gibi, her gün gencecik insanlar hayatını kaybediyor, kadına şiddet, işsizlik, ekonomik sıkıntılar hepsi her gün yaşanıyor. Seçim yaklaşıyor, gündem karışıyor. Siyasiler her gün bir konu ile ilgili konuşuyor, seçim bildirgeleri hazırlanıyor. Aday adayları kendi tanıtımlarını hazırlıyor. Tüm bunlar olurken, biz yine yollarda ölüyoruz, yaralanıyoruz ve sakat kalıyoruz… 
Hep 3. Sayfa haberi olarak ve her zaman ötelenen bir sorun halinde trafik çarpışmaları ile yaşamamıza devam ediyoruz. Hiçbir siyasi bu konuyu dikkate almıyor; seçim bildirgesine ulaşım ile ilgili projeler yazılıyor ama trafik mağdurları ile ilgili hiçbir cümle yazılmıyor. Adalet biz trafik mağdurları için hiç olmadı çünkü hep kader olarak değerlendirildi ve giden gitmiş, kalanı kurtaralım dendi. Sigorta, rehabilitasyon, hastane ve sonrasındaki bakım hizmetleri ise her zaman var gibi gösterildi ama yok  oldu.   
Biz resmi olmayan rakamlara göre her yıl 10.000 kişiyi yollarda kaybediyoruz, en az 250.000 kişi yaralanıyor ve FEVR’in araştırma sonucuna göre, her yıl hayatını kaybeden kişi sayısı kadar insanımız da sakat kalıyor. Bu sayı karar verenlere az mı gözüküyor acaba? Bir söz vardır,” bir kişinin ölümü trajedi, bir milyon kişinin ölümü ise istatistiktir”. Trafik mağdurları istatistik olarak algılanmaya devam ediyor. 
Denetimin sürekli olması için ve mevcut yasaların uygulanması için daha ne bekliyoruz? Çarpıyor, kaçıyor, bir yada birçok insanın yaşam hakkını elinden alıyor, lütfen tutuklanıp, ilk duruşmada serbest bırakılıyor ve temiz giyinip, pişmanım dediği için ve taşkınlık yapmadığı için iyi hal nedeni ile cezası iniyor, genelde para cezasına çevrilip dava bitiyor. Biz uğraşıyoruz yıllarca dava için, tazminat hakkı için ve sonunda kalıyoruz tek başımıza… 
Oysa, cezaların caydırıcı olması ve mağdurların haklarına ulaşabilmeleri, bizim gelişmiş ülke standartlarına ulaşmamızın bir göstergesi olacaktır. Mağduriyete neden olan faktörlerin belirlenip tespit edilmesi,  benzer mağduriyetlerin tekrarlanmaması için gerekli önlemlerin alınması ve yasal düzenlemelerin hayata geçirilmesi de yeni mağduriyetlerin yaşanmaması için en önemli etkendir. Özellikle trafik çarpışmalarında ve ülke çapında gerçekleşen yol güvenliği projelerinde meydana gelen çarpışmalar ve çarpışmalar sonucunda alınan/verilen cezalar, yaşanan mağduriyetler tam anlamı ile incelenip, olmaması için gerekli önlemler alınsa ve uygulansa hala yollarda 10.000 insanımızı kaybeder miyiz?


Trafik Mağdurları Kimdir?
Trafik mağdurları, trafik çarpışmaları sonucu oluşan çok büyük bir topluluktur. Din, dil ve ırk ayırt etmeden, genç yaşlı dinlemeden, ölen, yaralanan, sakat kalan ve geride kalanlar topluluğu. Dünyada, ülkemizin her tarafında ve neredeyse artık her evde… 
Trafik çarpışmaları ve çarpışma sonucu yaşanan sorunları oluşturan etkenler ahtapot gibi pek çok koldan oluşur. Bu sorunun ilgili kurumları da her bir aşamada farklılık gösterir. Trafik mağdurları, çarpışma sonrası her kurum ile ayrı ayrı uğraşmak ve hakkını aramak için çaba göstermek zorundadır. 
Çarpışma olduğu anda hemen acil yardım gerekmektedir. Bu anda Trafik Mağdurları Sağlık
Bakanlığı ile karşılaşır. Ambulans ve acil yardım sonrasında hastane tedavisi gelir.
Ölümlü ve yaralanmalı çarpışmalarda polis soruşturması yapılır ve polis çarpışma dosyasını
hazırlar, polis geldiği andan itibaren trafik mağdurları İçişleri Bakanlığı ile muhattaptır.
Polis soruşturması bittikten sonra yargı süreci başlar ve trafik mağdurları Adalet Bakanlığı ile karşı karşıya gelir. Bu arada sigorta şirketleri devreye girer. Eğer çarpışmada yol kusuru varsa Ulaştırma Bakanlığı ve Belediyeler de trafik mağdurlarının muhatabı olur. Trafik çarpışmalarında en büyük sorun, çarpışma sonrasında yaşanan ve ödül gibi cezalarla sonuçlanan, mağdurların mağduriyetini daha da artıran yargı sürecidir. 
Genelde kadermiş anlayışı Yargı döneminde hala devam etmekte, giden gitmiş, kalanı kurtaralım düşüncesi, dava sürecinin her aşamasında kendisini göstermektedir. Özellikle “çarpıp-kaçma” artık bir alışkanlık haline gelmiş ve hakim takdirinde bir karar olduğu için de , basit bir trafik davası olarak görülmeye devam etmektedir.  AB ülkelerinde çarpıp kaçmak, “yaşam hakkı ihlali” olarak yargılanmaktadır.“ Oysa çarpıp kaçmak bir kaza değil, bilinçli olarak bir insanın yaşam hakkını ihalal etmektir. “ Hukuk davasında çıkan tazminatlar ise hiçbir yaptırımı olmadığı için, zaman aşaması sonunda ödenmeden yok olup gitmektedir. 
Çarpışma sonrasında alınacak ve alınması gereken rehabilitasyon ve psikolojik destek
sürecinde de Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı devreye girer. Bir de çarpışma sonrası sakatlıklar vardır.

Uzun, yıpratıcı ve çözümsüz bir süreçtir trafik mağdurlarının yaşadığı . Haklarımızı, bu haklara nasıl ulaşacağımızı, davamıza nasıl sahip çıkacağımızı ve haklıyken nasıl haksız duruma düşmeyeceğimizi hala bilmiyoruz. Bizim için yani Trafik mağdurları için Adalet ve adaletin en önemli sorunu.

Avrupa Suç Mağdurları Günü ve Trafik Mağdurları

22 Şubat 2015 Suç Mağdurları Günü,  Avrupa Birliği genelinde, her yıl 75 milyon insan suç mağduru. Avrupa Birliği Üyeleri, mağdurların haklarını minimum düzeyde de olsa garanti ediyor ve koruyor. Mağdurların hakları konusunda bilgilenmeleri, yönlendirmeleri, ceza yargılamasında aktif katılım, rehabilitasyon ve mağdura destek hizmetlerinde Üye Devletler mağdurların yanında oluyor. Bizim ülkemizde ise mevcut yasalar ve yasa uygulayıcıların alışkanlıkları nedeni ile mağdurlar, mağduriyet sonrasında da mağdur oluyorlar.
Biz trafik mağdurları olarak; ülkemizde Mağdur Haklarının uygulanması ve ayrım yapılmadan her mağduriyet için devlet tarafından destek hizmetlerinin verilmesi ve minimum düzeyde bile olsa haklarımızın korunmasını talep ediyoruz.
Trafik Mağdurları olarak taleplerimiz,  
·         Mağdurların hakları ve bu haklara nasıl ulaşacakları konusunda bilgilendirme ve yönlendirmelerin yapılması,
·         Mağduriyet sonucu ortaya çıkan tedavinin tam ve eksiksiz yapılması, tedavi sonrası bakım hizmetlerinin sağlanması,
·         Mağdurların haklarının korunması ve desteklenmesi,
·         Polis soruşturması ve yargı sürecindeki soruşturmanın tam ve eksiksiz yapılması,
·         Yargı ve sigorta sürecinde tüm mağdurlara destek verilmesi ve insan odaklı bir yargılama yapılması,
·         Yargı sürecinde, sadece temiz kıyafet ve sakin davranış nedeni, uygulanacak cezalarda iyi hal uygulanmaması,
·         Ülkemizde sıklıkla görülen çarpıp-kaçma davalarının, taksirli adam öldürme ve yaralamadan çıkarılarak, yasa önünde, gelişmiş ülkelerde olduğu gibi “bilinçli taksir olarak değerlendirilmesi,
·         Trafik çarpışmaları sonrasında, hukuk davası sonucunda kazanılan manevi tazminatların, sanık tarafından ödenmemesi ve hiçbir yaptırımının olmaması nedeni ile, tazminat haklarının, kamu alacağı olarak değerlendirilmesi, ödenmemesi durumunda hapis cezası uygulanması,
·         Mağdurlara travma sonrası gerekli rehabilitasyon desteğinin verilmesi. 

Cezaların caydırıcı olması ve mağdurların haklarına ulaşabilmeleri, bizim gelişmiş ülke standartlarına ulaşmamızın bir göstergesi olacaktır. Mağduriyete neden olan faktörlerin belirlenip tespit edilmesi,  benzer mağduriyetlerin tekrarlanmaması için gerekli önlemlerin alınması ve yasal düzenlemelerin hayata geçirilmesi de yeni mağduriyetlerin yaşanmaması için en önemli etkendir. Özellikle trafik çarpışmalarında ve ülke çapında gerçekleşen yol güvenliği projelerinde meydana gelen çarpışmalar ve çarpışmalar sonucunda alınan/verilen cezalar, yaşanan mağduriyetler tam anlamı ile incelenip, olmaması için gerekli önlemler alınsa ve uygulansa hala yollarda 10.000 insanımızı kaybeder miyiz?