Trafik Mağdurlarını Anma Günü ve Sakarya’daki Minibüs Sürücüsü

Bizim için 7. Trafik Mağdurlarını Anma Gününü dün  geçirdik. Bağdat Caddesi’ndeydik, Ankara ise Kuğulu Park’ta. Ankara ilk etkinlik için çok heyecanlıydı ve çok da başarılı oldular. Biz ise Şaşkın bakkal ışıkların yanında yolun kenarına ağacımızı ve masamızı kurduk. Geçişe engel olmadık ama geride de değildik. Binlerce insan önümüzden geçti. Kafalarını çevirip baktılar ama görmediler. Bazıları gördü ve “nasıl olsa bu işler düzelmez” dedi, bazıları “bu iş çok fena” dedi, bazıları da ilgilendi, dileklerini yazdı, uzun sohbet etti. Benim favorim bir beydi, yanıma geldi ve bir kalem alabilir miyim dedi,  buyrun dedim, ufak kağıt ile birlikte kalemi verdim. Bu arada Fahri Trafik Müfettişi olduğunu söyledi, ben saf bir şekilde kağıt ufak ise büyük kağıt vereyim size dedim, çünkü konu ile ilgili ya, belki daha çok yazar diye. Verdiği yanıt ile bütün hayallerim yok oldu, çünkü “ben sadece kalem istedim, ceza yazacağım da gördüğüm araçlara kalemim yok” dedi.  Bunun üzerine bir şey dememek gerekirdi ama ben de onun anlayacağı bir şekilde yanıt vermeyi uygun gördüm, “eğer kalem istiyorsanız, trafik ile ilgili dileğinizi yazmanız gerekir” dedim. Yazdı, yazı okunmuyor ama yazdı…

Yanımızda Cola standı vardı, fotoğrafını çektir kutuya bastır gibi bir kampanya yapıyorlardı, önünde uzun kuyruklar vardı. Biz o kuyruğa baktık kaldık. Yılda 8-10 bin kişiyi yollarda kaybeden bir ülkenin vatandaşı olarak bir anda Cola şişesinin üzerinde resim olsam dedim…

Basın geldi, kameraları görünce insanlar toplandı, yurdum insanının genel yapısı, görüş bildirmeyi, şikayet etmeyi sever ama çözümün parçası olur musunuz diye sorduğunuzda, ben almayayım der. Bundan sonraki Anma Gününde bir prodüksiyon şirketi ile anlaşıp birkaç kamera kiralayacağım ve en azından televizyona çıkmayı isteyenler katılacaklar. Bir de gelecek yıl aşure dağıtmayı uygun bulduk. Hem aşure zamanına denk geliyor hep, hem de bedava yiyecek stantları hep kalabalık .

Bir de yakınlar var, konu ile ilgili olanlar, hep takdir edip, takviye yapacağını düşündüğünüz  zamanlarda işi çıkanlar. En eğlenceli kısmı bu oluyor, etkinlik sonrası ya da öncesi telefon susmuyor. “Çok gelmek istiyorduk ama ….. nokta noktanın devamı “lastik patladı, yan yattı şeklinde “devam ediyor. “Çok önemli bir konu, biz de bu konunun çok üzerinde duruyoruz. Terörden daha çok insanımızı çarpışmalarda kaybediyoruz.  Kanayan yara, acı tablo” gibi cümle başları ile devam eden açıklamalar. Unutmayın ve hatırlayın, her yıl kasım ayının 3. Pazarı Trafik Mağdurlarını Anma Günü.

Anma Günü için caddeye giderken Orhan Saat, Opsiyon Haberde yayınlanan bir haber göndermiş, Sakarya’da bir minibüs  sürücüsünün  aldığı ceza haberi. “ Sakarya'da7 ayda, bir ölümlü, 2 yaralamalı trafik kazası yapan, direksiyon başında uyuyup bisikletliye çarptığı görüntülerle ülke gündemine giren O.G. isimli minibüs şoförü, ölümlü kazadan 1 yıl 8 ay, direksiyon başında uyumaktan ise 2 ay 15 gün ceza aldı. 3 ay süreyle ehliyetine el konması kararlaştırılan şoförün, cezaları ertelendi.” Bu haber ilk yayınlandığında çok konuşulmuştu, dava öncesi, sürücü açıklama yapmıştı “alkollü değilim yorgundum” diye. Özrü kabahatinden büyük derler ya işte öyle bir şey… Ölümlü çarpışmadan 1 yıl 8 ay, uyumaktan da 2 ay 15 gün ceza almış. Bir de ehliyetine 3 ay süre ile el konmuş. Hiç mahkemeyi işgal edip de zaman, para harcamasalardı daha iyi olurdu herhalde. İyi halden ve sabıkasının olmaması nedeni ile de ceza ertelenmiş.  Acaba bu kararı veren hakim hiç düşünmüyor mu? 3 ay sonra yeniden direksiyon başında olacak bu sürücü (tabi ehliyetsiz kullanırsa, o başka!) ya alkolsüz ve yorgun olarak yine araç kullanırsa, kaç kişiye daha zarar verecek? Ya da hiç mi aklına gelmez, benim karşıma çıkarsa bir gün direksiyonda uyurken diye…

17 Kasım 2013 Pazar günü, Trafik Mağdurları Anma günü Bağdat Caddesi ve Kuğulu Park dilek ağaçları, Cola standı, kalemi olmayan Fahri Trafik Müfettişi , gelmek isteyip de işi çıkanlar ve Sakarya’daki minibüs sürücüsü ile geçti bitti...